زندي شاعر دوست داشتني مشهدي چه زيبا سروده است آنجا كه مي گويد:

داني كه خدا در همه جا هست حيا كن

از خون دل ما شده اي مست حيا كن

ما بال تو بوديم كه تا اوج پريدي

افكار سيه، بال و پرت بست حيا كن

آنان كه همه يار تو بودند به هر حال 

از كبر و غرورت دلشان خست حيا كن 

آنك كه تو بنشسته بر اين اوج شكوهي 

خواهي نشوي در دو جهان پست حيا كن 

اين عمر گرانمايه  چو تيري به كمان است 

هان ميرهد اين تير تو از شصت، حيا كن 

(زندي) چو شدي حاكم يك شهر پر از شير

تا سر ننهندت به كف دست ، حيا كن